ala una..
alas dos..
alas tres..
patuloy sa pag ikot ang orasan..
alas quatro..
alas singko..
“ay..may swimming nga pala kami.makaligo na.”
Isang pangkaraniwang umaga nanaman. Umagang walang tulog dahil sa lintik na insomnia. Ilang araw na din akong di natutulog ng gabi. 5am na ang pinaka maaga. Kadalasan, tulog ako ng umaga hanggang hapon. Pero ngayong umaga,hindi ako mapapagbigyang makabawi sa insomnia.
insomnia - 1
ako - 0
May swimming nga pala kami ng mga kadorm ko. Sembreak na. Kelangan magsaya. Para sa mga ipinasang subject,at dahil next sem na ulit kami makakapagkita kita. Matagal ng nakaplano to. Ngayon lang natuloy.
Umaga na. Umaga na talaga. Hindi ako nakatulog. pag katapos kong maligo,kumain na ko at nagempake, at bago umalis,nag check ako ng gamit. At nung ok na,umalis na ko agad. 7:00am.
Sa totoo lang 4pm pa kami magkikita. Pero hindi ko alam kung anung espirito ang sumanib sakin nung sinabi kong ako maghahawak ng pera. Antimano,kelangan maaga ako dahil mamalengke kami. Kulang kulang 3 oras ang byahe ko papuntang pagsanjan. Ang mga kasama ko? Isang jeep lang,nandun na. Pero ok lang. Di ko naman kasalanang maging masipag,mabait at cute(at uto uto). Pagbibigyan ko na sila. 10am daw dapat nandun na ko sa bahay ng kasama ko dahil mamimili nga daw kami. kaya 7am ako umalis.
Papunta sa lugar ng pagsasakyan ko,sa tabi ng jollibee,nakakapagtaka. Andaming tao,andaming police, andaming tao, at puro tao (sabi sayo madami talagang tao eh.). Sa mga panahong un,isa lang pumasok sa isip ko..
“wow,taping..”
Naglakad ako ng stomach in at chest out,sabay smile. Baka mahagip ng camera o may talent scout na makakita,madiscover. Dahil nga sa madaming tao,inilipat ung sakayan,buti nahanap ko un makalipas ang ilang taon. Nakalimutan ko na ang tungkol sa taping. Kagaya ng ordinaryong araw tuwing papasok ako sa school, masaya kong bumabyahe ng umaga. Madaming tulog. Ibat ibang muka, bakas ang pagod. HIndi ko mapigilan ang sarili kong matawa pag nakakakita ng tulog at naka nganga. Kinukurot ko ang sarili ko para wag lang mapahalata. Dahil nag boyscout ako nung elementary, handa ako para sa tatlong oras na byahe.
cellphone - checked
Ipod - checked
stainless longanisa,libro ni hudas,abnkkbsa npla ko,alamat ng gubat, mc arthur,bakit baliktad magbasa ang mga pilipino(ni bob ong) - checked
Sa lahat ng bagay dito sa mundo,ayoko ng bumabyahe,hindi ko dito nararamdaman ung adventure. Naiinis, nangangalay at pinupulikat lang ang pwet ko. Gusto ko instant, pag magtotour o basta may pupuntahan, lagi kong iniimagine na sana may teleport ako,para instant. (impluwensya ng pelikulang “jumper”)
Nagpatugtog na ko. Pilit na ineenjoy ang mga kanta,wag lang mainip. Nainip padin ako. Nanuod na lang ako ng pelikula. Kahit na purgang purga na ko sa saw 1,2,3,4 at 5 (dahil un lang ang nasa ipod ko). Nanuod padin ako, maubos lang ang oras ko. Wala padin, hindi ko maenjoy dahil halos kabisado ko na mga linya ng bida. kumuha ako ng libro,dahil madami akong dinala. naglaro ako magisa,bunutan. Kung anong mabunot kong libro,un na ang babasahin ko. At dahil ilang beses ko na rin naman nabasa ang mga ito. hindi padin ako natuwa,at dahil nasa byahe ako, ang paghahangad kong magenjoy sa pagbaabsa ay kinain ng pagkahilo. Inantok ako at nakatulog. Sa wakas, naenjoy ko din ang byahe. (hilik)
Muntik na ko lumagpas sa bababaan ko,buti na lang nakanganga ako at tumulo ang laway, nagising tuloy ako sa tawa ng kaninang pinagtatawanan ko.
Pangalawang jeep. Nakasurvive ako sa 1 oras at 30 minutong byahe. 1 oras at 30 minuto na lang. Ulet. Naalala kong hindi ko pala alam ang babaan ko,dahilan upang mawala ang antok at matabunan ng kaba. Umaasa lang ako sa text ng mga ksma ko para hindi maligaw. Wala namang ibang magandang nangyari sa akin nung nasa byahe ako, maliban sa isang text na natanggap ko.
“naabutan mo ung hostage sa jollibee knina?hinostage ung buntis,at nabaril ung guard.”
Napaisip ako at binalikan ang mga nangyre kanina.
Anak ng? Hindi pala taping ung dinaanan at nilakaran ko kanina. May hostage pala. Buti hindi ko agad nalaman dahil kung nagkataon mapapasigaw ako ng…
“caaaaaaaaappppppptaaaaaaiiiiiinnnnnnnn barbell!”
Swerte talaga nung nag hostage.
Sunod sunod na din ang natanggap kong text na napanuod nila sa flash report ang nasabing pangyayari. Sana nahagip man lang ako ng camera habang naglalakad.
Nananakit na ang pwet ko. Nagsasabing “Malapit ka na…”, pero kasabay nito ang pagsigaw ng junior ko. Ihing ihi na ko at nagsasabing “Malapit ka na rin..”. Ilang arko,”mabuhay”,at “welcome” signs na nakita ko. Dumaan na din ako sa rebulto ng isang malaking Itik na may makaling itlog. Malapit na talaga ko.
10:04am na. Sakto lang at tama lang sa napagusapan namin. Nasa mcdo ako,kung saan kami magkikita. Nakahinga na din ng maayos ang pwet ko at nakaihi na din ako. Kagaya ng mga normal na tanong,nagtext na ko sa kasama ko mamimili. Lima kaming mamimili.
“san na kayo?”
at kagaya ng mga hindi normal at malabong sagot,pareparehas silang sumagot.
“malapit na.”
Hindi ko lubos maisip kung saang parte ng pilipinas ang “malapit”. Sa mga oras na ito,nakaramdam ako ng gutom.Umorder muna ko. At ako’y napa- WOW! Binigyan ako ng number. Isa lang ang ibig sabihin ng babaeng nasa counter,”sir,maupo muna kayo,paki HINTAY na lang po at iseserve nalang namin.”.YES!Hanggang dito maghihintay padin ako.Pagkatapos kong malipasan ng gutom,dumating na ang order ko,sabay banat ng “enjoy your meal sir!”.Patuloy na natakbo ang oras. Nakatapos na kong kumain. At unti unti nanaman akong nakakaramdam ng pagkabagot. Malapit na mag eleven, patuloy ako sa pagtatanong kung nasan na sila pero patuloy padin silang nasagot ng “malapit” na.
tik.tak.tik.tak.
Ilang tao na ang nabibilang kong palabas pasok ng mcdo,wala padin sila.hanggang sa dumating na ang isang kasama ko,Tatlo na lang. Nakatadhana talaga siguro ako ngayong araw na to para maghintay. Hanggang sa kumpleto na kami. Bago lumabas, Umulan. Wow, Sakto. Nakashades pa naman ako.
fastforward.Matapos kaming mamalengke,mabasa,dumaan sa hanging bridge,magtanghalian ng alas dos ng tanghali at magluto para sa swimming namin mamaya, eto na! Papunta na kami sa resort.818 resort. Nanakit man ang kamay ko sa pagbubuhat ng mga pagkain, di mapagkakaila ang pagkasabik ko…na kumanta! WOOOHOOOO!!videoke!ü
Wala na kong matandaang ngyare sa amin nung swimming na bukod sa nagswimming kami,kumanta,kumain at naginom. 15 kami lahat lahat. At lahat kami ay naging masaya. Marami sa amin ang maagang natulog. Ako? Dahil sa pagod,natalo ko ang bespren kong si insomnia,nakatulog ako ng 4am. at nagising kaming lahat ng 6am para magayos ng gamit at umalis.nakaalis kami ng 6:30am.
insomnia - 1
ako - 1
Tatlong oras ULIT na byahe..
Pero wala na kong pakialam.
Sa sobrang pagod gusto ko lang matulog. Yun lang.
Hindi ko na naramdaman ang byahe ko. Kahit paputol putol ang tulog ko, hindi ko naramdaman ang pagkabagot sa byahe pabalik ng bahay. Alam ko lang Tulog ako.
insomnia - 1
ako - 2
Nakauwi ako ng 9:30am.Derecho tulog. Nagising ako ng 4:30pm. at ngayon,inaantok padin ako at pagod. Ang hirap talaga pag nagconcert ka. Sa pagtulog,dala ko nanaman ang panibagong alaala at sayang naramdaman kasama ng mga tunay na kaibigan.ü (yawn)
_______________________
insomnia: game over
ako: winner
(insomnia: humanda ka,babawi ako sa ibang araw!(tawang sindikato))
No comments:
Post a Comment